فناوری اینترنت اشیا  (IoT) یکی از جدیدترین تکنولوژی‌های دنیای فناوری اطلاعات است.

نخستین بار در سال ۱۹۹۹، کوین اشتون جهانی را توصیف کرد که در آن هر موجودیتی برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آن‌ها را سازماندهی و مدیریت کنند.

اینترنت اشیا، سیستمی از کامپیوترها، ماشین‌های محاسبه، دستگاه‌های دیجیتال و مکانیکی، انسان‌ها و حیوانات است که هر کدام با یک کد مستقل و به عنوان یک موجودیت متمایز، در شبکه حضور دارند و سهم قابل توجهی از تبادل اطلاعات و رفتار و رابطه میان آنها، بدون دخالت و نظارت مستقیم انسان انجام می‌شود.

پلتفرم اینترنت اشیا (IoT) را به زبان ساده می توان زیرساختی نرم افزاری و سخت افزاری تعریف کرد که امکان اتصال دستگاه ها، حسگرها، اپلیکیشن ها به یکدیگر را میسر کرده و امکان کسب، جمع آوری و تحلیل داده ها را میسر می سازد.

امروزه میلیاردها حسگر در سراسر جهان به کار گرفته شده است تا به این ترتیب قابلیت اتصال اشیا به اینترنت فراهم شود. لوازم خانگی، پوشیدنی‌ها، خودرو و بسیاری از دستگاه‌های دیگر از این قابلیت برخوردار هستند و به زودی این تکنولوژی، تمامی اشیایی که در دنیای ما وجود دارد را در بر خواهد گرفت. کشورهای مختلف نیز خود را برای مواجه شدن با فناوری اینترنت اشیا آماده می‌کنند و در تلاشند تا استانداردهای این فناوری را توسعه داده و برنامه‌های کاربردی را برای آن راه‌اندازی کنند.

با توسعه‌ی فناوری اینترنت اشیا، صنایع و مشاغل مختلف متحول خواهند شد.